Evil walks behind you

Evil sleeps beside you

Met deze songquote van AC/DC opent Ronalds boek Limbo Loopt/ Limbo slaapt. Ronald heeft de betekenis hiervan recent aan den lijve ondervonden. Want toen zij afgelopen zomer in de trein zaten, van Bordeaux naar Parijs, zijn Ronald, Marieke en Ivan beroofd door criminelen, van paspoort, sleutels en bankpassen. Het is een enorme strop geworden.

NORIT!

In de tweede helft van de 17^e eeuw besluit Robinson Crusoe om per schip de wijde wereld in te gaan. U kent misschien het verhaal, met de vele avonturen die hij beleeft en hoe hij uiteindelijk na schipbreuk, als enig overlevende, aanspoelt op een onbewoond eiland. Daar weet hij zich met veel vindingrijkheid jarenlang in leven te houden en ontdekt er onbekende vruchten, specerijen en geneesmiddelen, zoals NORIT, dat daar aan de NORIT-boom groeit en een goed middel blijkt tegen diarree. Crusoe zal hier later nog fortuin mee maken.

Na verloop van tijd komt Crusoe erachter dat het eiland ook regelmatig bezocht wordt door menseneters, die daar ter plekke hun mensenvlees-maaltijden bereiden en nuttigen. Hij kan die lui dus maar beter uit de weg gaan.

Op een goeie dag weet een van hun slachtoffers te ontsnappen en vindt er een ontmoeting plaats tussen hem en Crusoe. Crusoe doopt de ontsnapte man met de naam Vrijdag en bekeert hem tot het Christendom, waarvan je je kunt afvragen: was dat nou echt nodig? Daarnaast maakt hij hem tot huisknecht… de lul.

Stelt u zich nu eens het volgende voor: Ronald Cornelissen gaat op zeereis, hij heeft niet voor niets dezelfde initialen. Hij vaart met de olietanker Arctic Lady in de richting van Groenland, maar lijdt schipbreuk en belandt in het water. Hij is de enige overlevende. Op niet al te grote afstand ziet hij een wit eiland liggen en al zwemmend tussen de met olie besmeurde zeevogels merkt Ronald dat hij zich in een aangenaam warme golfstroom bevindt. Eén van de voordelen van klimaatverandering. In de verte op het witte strand ziet hij een ijsbeer die ligt te zonnebaden en hem met veel interesse gadeslaat. De ijsbeer heeft vanwege het mooie weer zijn bontjas aan de punt van een smeltende ijsberg gehangen en zijn huid oogt al behoorlijk rood.

Even een zijsprong, toen ik jong was droomde ik regelmatig dat ik in een leeg huis wakker werd. Pappa en mamma, broers en zussen, in geen velden of wegen te bekennen en niemand op straat. Zomaar ineens bevond ik mij in een totaal verlaten wereld. Nergens honden, wat ik heel prettig vond. De deuren van alle huizen stonden open en auto’s stonden kriskras door elkaar of lagen op hun kant in de berm. Er hing een ongemakkelijke stilte. Het was alsof een onzichtbare macht de hele bevolking in één nacht tijd had weggevoerd, maar mij was vergeten.

Nu terug naar Ronald. Nadat hij is aangespoeld op het witte eiland, op ruime afstand van de ijsbeer, treft hij het precies zo aan als ik vroeger in die dromen. Totaal verlaten. Nergens ook Nederlandse toeristen, wat Ronald heel prettig vindt. Alleen ontdekt hij al snel dat er niet veel eten blijkt te zijn. De schappen in de winkels zijn leeg en er hangt een ongemakkelijke stilte.

Na verloop van tijd komt Ronald erachter dat het eiland ook regelmatig bezocht wordt door criminelen, die daar ter plekke hun criminele plannen voorbereiden. Hij kan die lui dus maar beter uit de weg gaan.

Door honger gedreven moet Ronald op zoek naar eten en hij voedt zich met plaatselijke flora, als Ganzerik en Wollig kartelblad, en ontdekt er een rijke variatie aan soorten mos. Door het nuttigen hiervan begint hij echter te hallucineren en een koortsachtige stroom van waanbeelden trekt aan zijn geestesoog voorbij, met daarin hoofdrollen voor zijn jeugdhelden Popeye de zeeman, Calimero en Jezus. Dan doet Ronald een poging om de ijsbeer, die zijn bontjas weer heeft aangetrokken, te bekeren tot het Christendom. Dit mislukt totaal. En op de vraag of de ijsbeer misschien Ronalds huisknecht wil worden volgt een ongemakkelijke stilte.

Maar dan gebeurt het. Onverwacht stuit Ronald op een grote stapel papier en niet veel later vindt hij een buisje NORIT –geneesmiddel tegen diarree– en dit roept direct de tekenaar in hem wakker. Meteen gaat Ronald als een bezetene aan de slag, daarbij gebruik makend van de NORIT-tabletten als tekenmateriaal. Wat volgt is een stroom aan creatieve uitingen.

De leegte van het witte eiland wordt door hem bijna tastbaar neergezet op papier. Daarin vechten Popeye, Calimero en Jezus op vrijdag met criminelen, die hen proberen te beroven van paspoort, sleutels en bankpassen. De wanhoop over een wereld die naar de vernieling gaat, neergezet met contrasterend zwarte NORIT op maagdelijk witte vellen papier. Angstbeelden vol zieltogende tankers, verlaten fabrieksgebouwen, dolende zeevogels en andere dieren, kapotte auto’s, asociale huisgenoten en nog meer hedendaags heldendom. Het wit van het eiland geel en grauw gekleurd, de laaghangende noorderzon verduisterd door rook, sneeuw of regen. Vaal roze licht, bleekgroene buren… en er hangt een ongemakkelijke stilte.

Luuk Wilmering, 2023